مجاز زی

درباره زندگی در فضای مجازی

مجاز زی

درباره زندگی در فضای مجازی

درون یکی از کشورهای فرضی در دنیا شهری است که قوانین عجیبی وجود دارد . این شهر یک شهردار دارد که از یک کشور دیگر منصوب می شود. تقریبا نیمی از مردم این کشور فرضی کم کم به این شهر کوچ کرده اند. در این شهر انواع جرم ( همجسنبازی، تجاوز به کودکان، ترویج افسردگی و خودکشی ، عرفان های دروغین، فروش مواد مخدر، ارتباط گیری برای انجام اعمال تروریسی) آزاد است فقط اگر کسی جرمی را دید می تواند سریع آن را گزارش کند و شهردار بلافاصله پس از رسیدن گزارش، تیمی را به محل وقوع جرم ارسال می کند تا محل وقوع را با نوار رنگی مخصوصی مسدود کنند تا کسی وارد آن نشود . البته مجرم می تواند به محله ای دیگر برود و جرمش را ادامه دهد .
این شهر البته برای شناسایی و دستگیری مجرمین پلیس دارد اما شهرداری نقشه کاملی از خیابانها و معابر شهری که طراحی کرده در اختیار پلیس قرار نداده است . همچنین هیچ اطلاعاتی از شهروندان و زیرساخت های این شهر در دسترس وزارتخانه ها و استانداری قرار ندارد . لذا پلیس برای شناسایی و دستگیری مجرمین ، موتور سوارانی به خیابان ها می فرستد تا به صورت شانسی بتوانند آسیب دیده ها یا مجرمین را پیدا کنند.
استاندار می گوید ما باید به مردم آگاهی دهیم تا خودشان مراقب مجرمین و جنایات باشند . استاندار همچنین گفته که اجازه نمی دهد فرزندانش به خیابان بیایند وآنها را در خانه حبس کرده است . در واقع او به مردم پیشنهاد می کند در خانه محبوس شوند و البته اگر می خواهند آزاد باشند و آزادانه زندگی کنند باید خودشان حواسشان به مجرمین باشد تا آنها را از بین نبرند .
شهرداری البته همه چیز را جرم نمی داند و برای نوار کشیدن محل جرم، به هر جایی مامور نمی فرستد. شهردار می گوید خودش قانونی نوشته و طبق آن عمل می کند و به حرف هیچ کس حتی استاندار هم توجه نمی کند . به عنوان مثال شهردار خود را در برابر مجرمین سیاسی و دینی و حتی قاچاقچیان و بی حیایی نیز مسئول نمی داند.
گرچه مردم شهر معتقدند شهردار (هرچند که از خارج از کشور منصوب شده باشد) فقط مامور طراحی زیرساخت های شهر است و باید طبق قوانین که مسئولان کشور وضع کرده اند عمل کند اما شهردار ذره ای این به این حرف ها توجه نمی کند و البته استاندار هم کوتاه آمده است.
شهرداری هیچگونه قانون پیشگیرانه ای برای جلوگیری از وقوع جرم را نیز قبول نمی کند ، به عنوان مثال قبول نمی کند خیابان ها خط کشی داشته باشد و سر چهارراه ها چراغ راهنمایی رانندگی قرار گیرد . میگوید وقتی تصادف شد آن وقت رسیدگی می کنیم. شهرداری قبول ندارد که افراد بتوانند با خانواده خود در یک خانه قرار گیرند  هر نفر باید در یک خانه جداگانه زندگی کند حتی کودکان و نوجوانان نیز باید از پدر ومادر خود جدا زندگی کنند و زن و شوهر هر کدام خانه ای مستقل داشته باشند. افراد می توانند با ماسک وارد خیابان شوند و یا حتی خود را به جای شخص دیگری جا بزنند.  
در این شهر همه چیز آزاد است و هر کس می تواند در هر نقطه ای از شهر هر کاری می خواهد انجام دهد . ممکن است دختر یا پسری از کوچه ای رد شوند و در کوچه بعدی یکدفعه عده ای را ببینند که وسط خیابان در حال انجام اعمال شنیع هستند ، و البته ممکن است کسی، چند دقیقه قبل، این صحنه را دیده باشد و به شهردار گزارش داده باشد و شاید هم شهرداری ماموران خود را برای نوار قرمز کشیدن به این نقطه بفرستد و البته این افراد برای انجام اعمال خود به خیابان کناری خواهند رفت.  البته این تمام ماجرا نیست . شهرداری تمام زندگی مردم را زیرنظر دارد و تمامی تحرکات را به یک کشور خارجی گزارش می دهد . کشوری که سالهاست با این شهر و مردم آن دشمنی دارد .

تصویری از یکی از خیابان های شهر فرضی! که عده ای جوان درباره روش های شکست قبح یکی از موضوعات غیراخلاقی در خانواده تبادل نظر می کنند

  • سه شنبه, ۲ آبان ۱۳۹۶,
  • حاجی هاشمی