ابزاری به نام "رسانه" و مفهومی به نام "ستاره شدن"

خیلی اوقات در فضای فکری مان به دنبال الگوی بومی خیلی از مفاهیم هستیم . به نظر من یکی از قشنگ ترین تدابیر اینجاست . اینجاست که علم تولید می شود . به عنوام مثال الگوی بومی چیزی که وجود نداشته مانند حکومت جهانی ، الگوی بومیِ چیزی که وجود داشته و اکنون مهجور مانده مانند طب و الگوی چیزی که وارد کشور شده و می بایست بومی سازی شود مانند فضای مجازی . البته ارتباطات از نوع اجتماعی و انسانی و ... چیزی نیست که وارد شده باشد بلکه ابزارهای آن به روز شده و باید بومی شود .

دکتر مهدی محسنیان راد در کتاب ارتباط شناسی در مقاله ای اشاره به مدل بومی ارتباط می کند که به نظر من کلید طلایی پژوهش و باب مهمی برای حل برخی سوالات ما در فضای مجازی است . ایشان در بخشی از این مقاله می گوید: "اگر به ناطق بودن انسان ها مباهات شده و برقراری ارتباط ، آغاز هر کنش متقابل اجتماعی دانسته شده است ، در ایران ما ، سکوت نیز جایگاه والایی داشته است ، به طوریکه حداقل یازده نوع سکوت را می توان شناسایی کرد ."

ایشان سپس به توضیح انواع این سکوت ها و بیان سندی از اشعار و تمثیل های فرهنگ ایرانی اشاره می کند . یکی از این 11 نوع سکوت ، "سکوت فاضل مابانه" نام دارد :

لب بسته شد هرکس  که او ، دانا شد از اهل نظر ............ غوغای بحث مدعی ، از غایت نادانی است

سالهاست در جستجوی مدل بومی شبکه های اجتماعی درمانده ایم . شیرینگ ها و سوشال های ایرانی، آیینه ای از نمونه های خارجی شده ، اسم ها ، بدون تغییر رسم ها تغییر کرده است . یکی از مفاهیم پایه و سبک زندگی غربی که در رسانه ها به شدت دیده می شود "ستاره شدن" است . یوتیوب ادعا می کند جاستین بیبر را او معروف کرده و کاربران را دعوت می کند برای معروف شدن به یوتیوب بیایند . 

آپارات فراخوان داده تا هر کس مدعی است جلو بیاید تا او را معروف کند. اما به راستی ستاره شدن هدف است یا هنرمند شدن ؟  آیا هنرمند واقعی ، عالم واقعی ، مجاهد واقعی ، متقی واقعی ، هنرش علمش جهادش و پرهیزش را برای ستاره شدن کسب کرده است ؟

این به آن معنا نیست که رسانه ها  برای ستاره کردن ستاره ها نباید کوششی انجام دهند . برعکس رسانه ها باید بکوشند ستاره های واقعی را معرفی کنند اما باید بدانند که " ستاره "  با معرفی شدن میان جمع ، ستاره نمی شود ، ستاره همیشه می درخشد حتی اگر کسی او را نبیند ...

درخشش واقعی در ادب و فضل و کرامت انسان است ... ستاره های واقعی همیشه در آسمان در حال درخشیدن هستند ...